ModoEmi

Hej kochani, jak się macie? Wakacyjny odpoczynek czy praca? Muszę się przyznać (czy pochwalić?

:P), że skończyłam ostatnio 18 lat - tak jak na pewno wiele moich czytelniczek - Wszystkiego

Najlepszego Dla Was! Dla mnie więc,  to ostatnie takie wakacje, które zresztą rozpoczęłam jeszcze

wcześniej, wyjazdem do Katalonii! Była to wymiana międzyszkolna, podczas której poznałam

świetne osoby,  dużo się dowiedziałam i zobaczyłam, z czym chcę się z Wami podzielić ;).


Do udziału w wymianie zachęciła mnie moja przyjaciółka, obie w niej uczestniczyłyśmy i obie

trafiłyśmy na wspaniale dziewczyny, które dodatkowo się przyjaźniły, więc mogłyśmy spędzać czas

razem :3. Najpierw one, w lutym, przyleciały do Polski. Całą grupą  odwiedziliśmy Warszawę i

Toruń. Dodatkowo akurat był Tłusty Czwartek, wszystkim podobało się wspólne świętowanie ;D.

     Polecam Wam Pana Pączka w Toruniu, mają genialne smaki np. Kinder Bueno, Oreo itp. ;).


Najśmieszniej chyba było kiedy robiłyśmy razem szarlotkę, jeździłyśmy na łyżwach, albo 

słuchałyśmy głupich piosenek z obu krajów ;). Jeśli przyjmujecie kogoś zza granicy i

zastanawiacie się jak spędzić wolne popołudnia, to wspólne pieczenie albo sporty są świetnym

rozwiązaniem ;).


Powiedzenie ,,Nie ważne gdzie, ważne z kim'', choć nie zawsze byłam do niego w 100%

przekonana, tutaj na pewno sprawdziło się. Podsyłam Wam też spis najważniejszych zabytków w

Toruniu, ja z przyjaciółką miałyśmy za zadanie oprowadzać, chociaż byłam tylko tam raz ;P.

Wiedziałam, że nasz pobyt w Hiszpanii będzie udany. Chociaż potem już nie mówiliśmy o tym jak o

pobycie w Hiszpanii, a w Katalonii, ponieważ z tego co wiem, wszystkie dziewczyny czuły się 

Katalonkami. Zresztą jak wszyscy tam, wszędzie, naprawdę wszędzie rozwieszone były żółte 

wstążki, znak solidarności i znak przeciwko uwięzieniu polityków, którzy zorganizowali referendum

na temat secesji Katalonii. Mówią po katalońsku, w tym języku czytają też książki. W szkole

jednak muszą uczyć się i zdawać testy z obu tych języków.




Wiele razy podkreślały, że ich tradycje i kultura jest zupełnie inna od reszty Hiszpanii. Ciekawą

tradycją i dumą ich miasta są giganty, które podczas świąt wychodzą na ulice, witane przez tłumy

dzieci. Jeszcze większe wrażenie zrobiły na mnie Castells, czyli wieże z ludzi. Jesteście ciekawi o

co chodzi ;)? Tradycją i sportem w Katalonii jest ,,budowanie'' wielopoziomowych wieży z ludzi.

Właśnie dziewczyna, która mnie przyjmowała bierze w nich udział i chodzi na treningi 2 razy w

tygodniu! Mają do tego specjalną salę i sprzęt, a uczestnicy to i  dzieci, które wchodzą na szczyt w

kaskach i nawet 70- latkowie. Mogłyśmy nawet spróbować swoich sił, podczas oglądania ich

treningu. Powiedziałam podczas kolacji z rodziną, która mnie gościła, że nie wyobrażam sobie tego

u siebie w mieście, a dlaczego? Cóż, chyba mało osób wie o istnieniu tego sportu, ja też o tym

wcześniej nie wiedziałam ;D.



Kolejnym fajnym doświadczeniem był udział w zakończeniu szkoły licealistów, na którym

śpiewała ,,Katalonka mojej przyjaciółki''.Część osób była ubrana elegancko i formalnie, a część

włącznie z osobami, które przemawiały, miała zwykłe t-shirty. Po zakończeniu w szkole i

poczęstunku, rocznik, który skończył udał się na dużą imprezę w mieście. Inaczej wyglądała też ich

szkoła, liceum i technikum było w jednym miejscu, mieli własne pola, zwierzęta gospodarskie, różne

warsztaty, nawet pracownie krawieckie, można było uczyć się o modzie :3.



Całą grupą zwiedziliśmy Barcelonę i inne piękne miejsca, ale to już może w oddzielnym poście.

Dziewczyny przygotowały dla nas inne atrakcje np. noc pod gwiazdami! Tego akurat się nie

spodziewałam. Jedna z dziewczyn mieszkała na takiej prawdziwej wsi, pięknej, otoczonej

zalesionymi pagórkami. Widoki, które ma na co dzień są cudowne. Nawet jej tata powiedział, że

ciągle je podziwia, mimo wielu lat, przez które tam mieszkają. Zresztą gdy ,,moja Katalonka''

otworzyła okiennice i ja zobaczyłam widok z okna, na te pagórki/ góry, po których zresztą chodzi z

jakby harcerzami...Pięknie. Tak więc wybrałyśmy się do lasu, pochodzić wzdłuż potoku z 

wodospadami, skakać po kamieniach, słuchać lasu, zasnąć i obudzić się przy śpiewie ptaków...


Spędziłyśmy też dzień na plaży, mama ,,mojej Katalonki'' pokazała zabrała nas na przejażdżkę, żeby

obejrzeć graffiti u nich w mieście, pokazała mi też śliczną wioskę położoną nad przepaścią. Jej

rodzina była świetna, zabawna, bardzo troskliwa. Jej mama świetnie gotowała! Nawet umiem teraz

zrobić ich popularną kanapkę - chleb z oliwą, solą i wyciśniętym pomidorem (nawet mają specjalne

pomidory do tego!) i szynką parmeńską. I mieli basen na podwórku ;).




Wiem, że się rozpisałam, ale tyle można pisać ;D! Czy tyle wystarczy aby zachęcić Was do brania

udziału w takich wymianach? Ja skusiłam się zwiedzaniem Barcelony, a tak naprawdę,

najważniejsze na jakie osoby traficie. Od nich dowiecie się nowych rzeczy, poznacie ich pasje, nowe sposoby na życie. My na pewno jeszcze się odwiedzimy.


To nie był żaden program typu Ersamus, więc płaciłyśmy za bilety samolotowe i bilety w Polsce.

To była moja 2 wymiana i mam nadzieję, że nie ostatnia.

A Wy, braliście kiedyś w takich udział? Ludzi z jakich krajów poznałyście?

Co Was zaskoczyło w ich kulturze.

Ściskam i mam nadzieję, do szybkiego zobaczenia ;*!